BABYLONIAAAAAAA!*

Σήμερα μ’ ενοχλούν τα πάντα –γιατί Θεέ μου, αφού είναι Κυριακή! Η τσιρίδα του μικρού των διπλανών, επειδή πάτησε ένα καρφί. Η γκρίνια της μαμάς που την έπιασε αλλεργική φαγούρα. Ο 10χρονος ξάδερφός μου που ήθελε να παίξουμε 35 διαφορετικά παιχνίδια στον υπολογιστή. Οι κολλητές που δεν συμφωνούσαν πού θα πάμε για έναν ρημαδο-καφέ. Η βροχή. Η κλασική φράση ήρθε στα χείλη: «Κανείς δε με καταλαβαίνει»! Αφού πήρα απόφαση ότι θα μείνω μέσα, αγκαλιά με τον πονοκέφαλο, πατάω το PAUSE (τι καλά που θα ‘ταν!) στη βαβούρα κι ανοίγω την τηλεόραση.

Big Brother, επεισόδιο πρώτο. Λέω: «Εδώ είμαστε: αθάνατη Ελλάδα»!
Οι παίκτες (οι ΠΟΙΟΙ;) συστήνονται για πρώτη φορά στο κοινό και μπαίνουν σ το σπίτι. Συναντιούνται και καλούνται να κάνουν παιχνίδι οι εξής: η ξανθιά με το πλαστικό υπερμέγεθες στήθος, ο βαρύς κι ασήκωτος νταής με αδυναμία στο ζεϊμπέκικο, η «γεια σου» πιανίστρια-νέα Βέφα, ο Κρητικός με την ακαταλαβίστικη ιδιόλεκτο, ο κλασικός γόης, ο αθληταράς με το μυαλό κουκούτσι, ο ρομαντικός λογιστής με τη βουβουζέλα του και άλλοι. Μικρογραφία της χώρας, ένας σύγχρονος Πύργος της Βαβέλ. Τι να πας μια βόλτα στη λαϊκή ή να κάνεις μπαρότσαρκα ένα βράδυ και τι να δεις τη Ρούλα πολύτεκνη, να μιλά με ζήλο για τα «παιδιά της».

Και κάνω τη χαζή ερώτηση: όλοι αυτοί, πώς θα καταφέρουν να συνεννοηθούν –πάντα μιλάμε για τα αυτονόητα. Θα μου πεις, καθημερινά τόσες διαφορετικές προσωπικότητες συναντώνται και ανταλλάσουν απόψεις, συνάπτουν σχέσεις, διαφωνούν, χωρίζουν, φτιάχνουν οικογένεια. Σ’ αυτή την περίπτωση όμως, κανείς δε νοιάζεται να κοιτάξει από την κλειδαρότρυπα. Εδώ γιατί τόση μανία να μάθεις για το κουσούρι του άλλου/με πόσους-ες τα είχε πριν κάνει πλαστική/πόσα απίδια πιάνει ο σάκος (του)! Εδώ, ωστόσο, αμείβεσαι για το πόσο καλά θα πλασάρεις τον εαυτό σου. Να θυμίσω τι είχε πει ο Andy Warhol στα 70s; «Στο μέλλον, όλοι θα είναι διάσημοι για 15 λεπτά». Ο ίδιος το παράφρασε μερικά χρόνια αργότερα και πλέον ταιριάζει γάντι στην περίπτωση των reality shows: «Στο μέλλον, 15 άνθρωποι θα είναι διάσημοι»… «για 15 λεπτά», συμπληρώνω εγώ.

Δεν κατακρίνω κανέναν. Όλοι έχουμε δικαίωμα στη ζωή και στο να γινόμαστε ρεζίλι. Ο καθένας στο πόστο του και ο καθένας είναι star του εαυτού του. Η δική μας Βαβυλωνία αυτή τη στιγμή βρίσκεται μέσα στις σχολές μας, στο σπίτι, στις σχέσεις μας, στη δουλειά ίσως, όπου ο καθένας μας φωνάζει και πολλές φορές δεν ακούγεται. Μόλις βγούμε απ’ τ’ αυγό μας, καλούμαστε να πάρουμε την ιδιότητα του «ακαδημαϊκού πολίτη» και να βγούμε στη ζωή –ή στη ζούγκλα αν θέλετε, όπου υπάρχει η ξεχωριστή μονάδα, αλλά και το σύνολο. Το μυστικό της επιτυχίας-επικοινωνίας; Καλή διάθεση, αισιοδοξία και λίγη τρέλα. Κι ας μην υπάρχει χρηματικό έπαθλο· υπάρχει το ψυχικό που είναι μακράν πιο σημαντικό.

ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΤΕ ΝΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑΤΕ!

*Εκτός από hit στα ραδιόφωνα τους τελευταίους μήνες, στην αρχαιότητα ήταν το σημερινό Ιράκ, με πρωτεύουσα της Βαβυλώνα, γνωστή για τους Κρεμαστούς της Κήπους (βλ. 7 Θαύματα του Κόσμου) και τον Πύργο της Βαβέλ, από όπου, σύμφωνα με την Παλαιά Διαθήκη, προέκυψαν οι διάφορες γλώσσες του κόσμου.