Ο χαμένος Σεπτέμβρης.

17 Οκτ 2011

| | |
Τις μέρες του Σεπτέμβρη τις θυμόμουν δύσκολες, μα όχι τόσο. Νιώθω σα να ξύπνησα από λήθαργο απότομα, λες και πνίγηκα και με επανέφεραν ξανά στη ζωή με το “έτσι θέλω”. Δεν έχασα κανένα επεισόδιο: τα χειμωνιάτικα σε κουτιά ακόμα στη ντουλάπα μαζί με κάποιες δυσάρεστες αναμνήσεις, τα καλοκαιρινά σημάδια να ξεθωριάζουν, η αδράνεια της σχολής παρούσα και τα πρωινά ανύπαρκτα, λόγω ύπνου. Μόνο τα νύχια και τα μαλλιά μου μεγάλωσαν. Φυσιολογικό.

“Με έχουνε στήσει στον τοίχο. Νιώθω το παγωμένο τσιμέντο και τα βλέμματα να με τρυπούν σαν πρόκες, κι ας έχω γυρισμένη πλάτη. Αγχώνομαι όταν δεν βλέπω. Εθελοτυφλώ και δεν υπάρχει συγχώρεση. Όλα γύρω μου προμηνύουν καταστροφή και εγώ γυρίζω, γυρίζω πίσω… δεν πρέπει… ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ! ΣΤΑΜΑΤΑ!”

Το δολοφόνο σου είτε τολμάς να τον κοιτάξεις κατάματα ή προσπαθείς να μην τον εξαγριώσεις. Είτε παίρνεις το ρίσκο ή μαθαίνεις να μην παίζεις με συναισθηματικά διαταραγμένους, δηλαδή. Εγώ επέλεξα διαδοχικά και τα δύο και κανένα δεν πέτυχε. Μέχρι κι ο Μέρφι πέφτει έξω κάποιες φορές, αυτή είναι η μαγεία του παιχνιδιού. Πολλές φορές οι εσωτερικά ανισόρροποι κατηγορούν το θύμα ότι προκάλεσε τέτοια συμπεριφορά. Κι αυτό το αποκλείουμε γιατί μετά την εκατοστή φορά που θα παίξεις με τη φωτιά, μαθαίνεις ότι τελικά καίγεσαι, όσο ηλίθιος και να ‘σαι… άλλο θέμα αν κάποιος έχει έμφυτη φυσική ηλιθιότητα, άλλο θέμα αν είσαι μαζοχιστής. Κι εγώ έχω μαζοχιστεί για δυο ζωές.
“And you give yourself away…” Χαραμίζεσαι. Θυμάσαι και δεν ξεπερνάς. Αναπολείς τους προηγούμενους φρικτούς Σεπτέμβρηδες, που είναι κάπου εκεί κρυμμένοι, σε κουτιά, στο βάθος της ντουλάπας. Κι αυτή η ζέστη ιδρώνει το κορμί και σου θυμίζει το καλοκαίρι και ποια ουσία ανέδυε τότε το κορμί σου. Παγίδα. Πάλι το λάθος να περιμένεις να περάσει το μαρτύριο.

-Τι έκανες το Σεπτέμβρη; –Πήγα στο Παρίσι. –Πότε πήγες, πότε γύρισες; –Πήγα, αλλά δεν γύρισα, ακόμα εκεί είμαι. Πλάι μου έχω το γοητευτικό σερβιτόρο και πίνουμε μαρτίνι λίγα μέτρα απ’ το Moulin Rouge. Εσύ πήγες πουθενά; –2 χρόνια πριν. Είπε ότι θα ‘ρθει να με αποτελειώσει και με τον καινούργιο εαυτό μου να συνάψει νέες σχέσεις. –Και; Αυτός που περίμενες ήρθε; –Ολόκληρη και παλιά δεν με βλέπεις; Μόνο τα νύχια και τα μαλλιά μου μάκρυναν. Φυσιολογικό.


3 λόγια από περαστικούς:

ka-pa είπε...

κόβεις μαλλιά (προαιρετικά)
κόβεις νύχια ( όχι και να κυκλοφορούμε σαν τους γύπες)
και ξανά τον άλλον μήνα μέχρι να έρθει ο μήνας που θα ξεχάσεις να το κάνεις :)

MarionV είπε...

χμμμ... μεταφορική είναι η φράση. μαλλιά μάκρυναν= άλλαξα εξωτερικά/πέρασε καιρός
νύχια μεγάλωσαν= έχω περισσότερες άμυνες ;0)

ka-pa είπε...

μην στηρίζεσαι πολύ στις άμυνες ...