Βάλε μου δύσκολα

Κάθε φορά που κλείνω τα μάτια, μεταμορφώνομαι. Γινομαι πιο δυνατή, ζω τα όνειρά μου, χαμογελάω από καρδιάς, είμαι ανεξάρτητη, ξένοιαστη, δίνω και παίρνω απλόχερα αγάπη. Δε σημαίνει απαραίτητα πως δεν έχω προβλήματα, απλά τότε μπορώ να τα λύσω. Φαντασία μου πλανεύτρα και αδύναμή μου θέληση!

Κάθε φορα που ανοίγω τα μάτια, λυτρώνομαι. Νιώθω ζωντανή γιατί πονάω, πέφτω, σηκώνομαι, γελάω, αφήνομαι σε πρόσωπα και καταστάσεις, δημιουργώ, ονειρεύομαι. Ναι, πολλά πράγματα δεν τα έχω ή δεν τα ελέγχω, μα το τέλειο όταν το 'χεις, δεν σου μένει και τίποτα άλλο να ζητήσεις. Σκληρός είσαι Θεέ μου και θαυμαστά τα έργα σου.

Μερικές μέρες είναι γεμάτες φως, άλλες πάλι βροχερές. Συνεχίζω για τα καλύτερα. Τα όνειρα είναι ένα πάτημα για την πραγματικότητα. Χωρίς αυτά, τίποτα δεν είναι εφικτό. Αλλά και τα όνειρα είναι η μουσική στους στίχους της καθημερινότητας. Λατρευω τη μουσική, μα ακόμα περισσότερο μ' αρέσει να γράφω εγώ τα δικά μου στιχάκια. Κι όταν φτάνω ώρες-ώρες σ' εκείνο το σημείο, της αμφιβολίας, ποιο από τα 2 είναι τελικά πιο γλυκό, πάντα καταλήγω στο ίδιο: χωρίς τα όνειρά μου είμαι άνθρωπος μισός, όμως η πραγματικότητα είναι μια ατελείωτη πρόκληση! Δεν εγκαταλείπω ποτέ, τίποτα απ' τα δύο. Απλά συνεχίζω... Ίσως αυτό που με προβληματίζει και με κάνει να διστάζω ως προς την επιλογή είναι ότι στα όνειρα είμαι ακούραστη, ενώ πραγματικά κουράζομαι και βαρυγκομάω στην πρώτη ανηφόρα. Κάθε φορά που λέω ότι είναι ανώφελο να περιπλανιέμαι, θυμάμαι όλα εκείνα που αξίζουν και "χτίζουν" το ταξίδι.

Τι κι αν δεν είμαι η πιο ευτυχισμένη του κόσμου, τι κι αν η μοναξιά με συντροφεύει ορισμένες φορές... "μοναξιά μου όλα, μοναξιά μου τίποτα". Κάποτε θα αλλάξει κι αυτό. Δεν ρωτάω επίμονα το πότε, γιατί έχω πίστη σε ό,τι ονομάζουμε Θεό και στον εαυτό μου. Κι αφού η πίστη αυτή δεν είναι ακλόνιτη, φροντίζω να έχω δίπλα μου άξιους συντρόφους που θα με σώσουν απο τις Σειρήνες. Τα δύσκολα ωστόσο, έρχονται πραγματικά όταν και οι σύντροφοι λακίσουν.

Ανέκαθεν με βασάνιζε το ερώτημα πώς διαλέγουμε τους φίλους... Μέχρι που κατάλαβα ότι οι δοκιμασίες είναι αυτές που κάνουν την επιλογή. Κι όταν μία δοκιμασία μας ξεγελάσει, σίγουρα η επόμενη ή η μεθεπόμενη θα μας υποδείξει το σωστό. Πόσες φορές ονόμασα κάποιους φίλους και το μετάνιωσα μετά από λίγο, τη στιγμή που λάκισαν ενώ εγώ σπάραζα για βοήθεια. Ας τους έχει ο Θεός καλά που μου άνοιξαν τα μάτια και ας τους τιμωρήσει η Μοίρα με τους ίδιους φίλους-τσαρλατάνους.

Επτά δισεκατομμύρια άνθρωποι βαραίνουν τούτο τον πλανήτη. Κάποιος πιο σοφός από εκεί ψηλά μας τοποθέτησε σ' αυτό τον τόπο, σ' αυτή τη χρονική περίοδο, μ' αυτή την οικογένεια και με λίγους ακόμα ξεχωριστούς συνοδοιπόρους. Έπειτα χάραξε τα μονοπάτια, τα μεγάλα και τα μικρά, τα στενά και τα δύσβατα, τα φαινομενικά εύκολα και σύντομα, τις ανηφόρες και τις κατηφόρες και μας χάρισε το δώρο της ελεύθερης βούλησης, ενώ μας ψιθύριζε στ' αυτί: "ό,τι αξίζει πονάει κι είναι δύσκολο"! Βάλε μου δύσκολα λοιπόν, γιατί είμαι άνθρωπος με προτερήματα, ελαττώματα, εφόδια, πίστη, δύναμη, θέληση, πείσμα, εγωισμό, θυμό, αγάπη και κάποτε θα καταφέρω να τερματίσω γεμάτος και με αγαπημένους στο πλευρό μου τον αγώνα που λέγεται ζωή!