
"Τα παιδιά έχουνε να φάνε;" Όχι τα παιδάκια στην Αφρική, αλλά τα παιδιά στο σπίτι και by παιδιά I mean κολώνα του σπιτιού και μετά τα τέκνα. Ο άντρας δουλεύει, φέρνει λεφτά στο σπίτι -είναι μία από τις ανησυχίες που τον κάνει να μην κοιμάται τα βράδια το πόσα βγάζει και αν βγάζει περισσότερα
απ' τη γυναίκα (του)- άρα εμείς το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε είναι να του έχουμε έτοιμο ένα πιάτο (και 2) ζεστό φαγάκι, σαν της μαμάς του και καλύτερο. Γιατί, ως γνωστόν, ο έρωτας περνάει απ' το στομάχι, αφού περάσει απ την καρδιά και καταλήξει τελικά στα σκουπίδια της ρουτίνας. Μαγειρεύουμε, του θυμίζουμε τη μάνα του, μας λατρεύει, δεν μας νοιάζει ο κατάλογος οπιασδήποτε Victoria για κανένα λόγο! Problem solved (με βοήθεια κι απ' το delivery τις δύσκολες μέρες του μήνα).
"Τι φοράνε πάλι σήμερα;" Εσώρουχα check, λεφτά στον κοινό λογαριασμό check, ρούχα... ποτέ δεν είναι αρκετά. Εδώ γίνεται και η παρεξήγηση: μια ντουλάπα γεμάτη δεν είναι απαραίτητα και μια ικανοποιητικώς επαρκής ντουλάπα. Όπως σας αρέσει να βλέπετε ματς και να κατουράτε με την πόρτα τέντα ανοιχτή, έτσι υπάρχει καλά φυτεμένο το γονίδιο του (υπερ)καταναλωτισμού μέσα μας. Πώς εμείς σας μαγειρεύουμε και σας κρατάμε ευτυχισμένους; Ε, έτσι κι εσείς να μας δανείζετε την πιστωτική, για να μην σας πρήζουμε καθημερινά με την γκρίνια μπροστά απ' την ντουλάπα. :0D
"Τι θα κάνω στη ζωή μου;" Όπου οι άντρες σκέφτονται πώς θα πηδήξουν, εμείς έχουμε πιο...εχμ...ΥΠΑΡΞΙΑΚΑ ζητήματα στο κεφάλι μας! Εκεί που περπατάμε στην παραλία το ηλιοβασίλεμα με τα hands-free στ' αυτιά, μας έρχεται η κεραμίδα ότι τζάμπα οι γονείς μας έδιναν κι έδιναν σε φροντιστήρια, τζάμπα χύσαμε ιδρώτα για την πτυχιακή, τζάμπα αργήσαμε να κάνουμε τρέλες και τα απαγορευμένα όταν έπρεπε. Και κάπου εκεί είναι που παρατάμε hands-free, άντρα και σπίτι και κυνηγάμε χίμαιρες. Όοοοχι. Ο καλός Θεούλης μας προίκισε με προνοητικότητα, μεθοδικότητα ΚΑΙ ψυχραιμία. Πολύ απλά, ζυγιάζουμε τα πράγματα και βλέπουμε ότι έχουμε βολευτεί και απλά συνεχίζουμε από κει που σταματήσαμε. Στέγη check, άντρας-λεφτουδάκια check κ.ο.κ.
"Εγώ πότε θα γίνω μάνα;" Last but NOT least, αυτός είναι ο σκοτεινός σκοπός μας. Η αλήθεια είναι πως το "Σ' αγαπώ - μ' αγαπάς" έκανε τεράστια ζημιά. Εφόσον έχουμε όλα τα παραπάνω ως επιτεύγματα και όχι ως αγωνίες, τι άλλο μένει; Είδες, λογικά βγαίνει βρε... τυχερούλη-φαλακρούλη!
0 λόγια από περαστικούς:
Δημοσίευση σχολίου