Ημερολόγιο

Η ζωή κυλάει όμορφα. Με ακούσματα Chopin, Bach, Mozart, Kalomira και άγιος ο Θεός. Με καλοκαιρινές μυρωδιές και ζέστη που σου καίει τα σωθικά, ήδη απ'το μήνα Μάιο. Με συναντήσεις σε παραλιακά και μη παραλιακά καφέ. Με συζητήσεις για το μέλλον με φίλους. Με πρωινά ξυπνήματα στις 12 το μεσημέρι, με δύο φρυγανιές με μερέντα, εναν φραπέ και κανά δυο τσιγάρα. Με ανησυχίες του τύπου: "Εμένα γιατί δεν με κρατάει κανένας απ'το χέρι, ενώ αυτή η χοντρή έχει βρει τον έρωτα και τον επιδεικνύει δημόσια;".

 

Οι μήνες κυλούν απερίσκεπτα. Με μετακομίσεις-μεταφορές-επισκευές και γκρίνιες για τις επίμονες ατέλειες. Με ξυλοδαρμούς σε πρυτάνεις που δεν καταλαβαίνουν τι πά' να πει φοιτητής και ελεύθερος πολίτης στη συνείδηση και στην πράξη. Με φοιτητές που δειλιάζουν να (ξανα)πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους. Με ανεκπλήρωτους έρωτες που εδώ και έναν χρόνο (συν άλλους 2) βγάζουν περισσότερες ρίζες μες στα μύχια της εφηβικής ακόμα καρδιάς.

 

Ο χρόνος κυλά δύσκολα. Με δυστυχίες από σεισμούς, πλημμύρες, φτώχια, πείνα, γάμους, ατυχείς συγκυρίες. Με απορίες μικρών παιδιών: "Εμένα πότε θα μεγαλώσουν τα μεμέ μου;", "Τι είναι το σεξ, μαμά;", "Οι ελέφαντες γιατί είναι τόσο μεγάλοι;", "Το 2x-7x(x-2)+3=0 πώς λύνεται;". Με γυμναστήρια, αίμα, δάκρυα κι ιδρώτα που δε φέρνουν τα επιθυμητά αστραπιαία αποτελέσματα. Με προετοιμασίες ψυχικές και σωματικές που φέρνουν την αγωνία και την αντοχή σου στο αμήν μέχρι τα μέσα του καλοκαιριού.

 

Οι μέρες μου κυλάνε χωρίς ιδιαίτερο νόημα. Με άδειο πορτοφόλι όλη την ώρα. Με γκρίνια και μουρμούρα. Με καυγάδες, γέλια, πλάκες, βόλτες, φιλοσοφικές αναζητήσεις με συνομηλίκους. Με σπασμένα φρένα στη βραδυνή διασκέδαση. Με πλατωνικούς έρωτες με κάθε αρσενικό που με περιτριγυρίζει. Με τις ορμόνες μου να χτυπάνε κόκκινο. Με ανεκπλήρωτα όνειρα και δίαιτες σε φαγητό, φιλοδοξίες, επιτυχίες, εργασία και διάβασμα.

Χωρίς την αγάπη από τον έναν και μοναδικό που θα γυρίσει και θα μου πει κοιτώντας με στα μάτια: "Είσαι πολύ όμορφη".